Powierzchnie kryte politurą

Renowacja powierzchni politurowanych. Politurę można kupić gotową lub przygotować samemu. W tym celu do 0,25 I spirytusu denaturowanego dodaje się 10 dag szelaku ciemnego (szelak jasny należy mieszać ze zwykłym spirytusem) i dokładnie miesza. Przez cztery doby, co kilka godzin, trzeba butelką potrząsać, aby szelak dobrze się rozpuścił. W czasie ostatnich 12 godzin mieszaninę zostawia się bez ruchu, po czym ostrożnie zlewa politurę do drugiej butelki w taki sposób, aby nie przedostały się grudki nie rozpuszczonego szelaku. Przed rozpoczęciem odświeżania starą powłokę trzeba dokładnie odkurzyć i oczyścić z brudu. Proces politurowania obejmuje czynności wstępne i politurowanie właściwe. Rozpoczyna się od zagruntowania powierzchni olejem wrzecionowym lub lnianym, gdy będzie stosowana politura spirytusowa, lub olejem parafinowym S gdy będzie stosowana politura nitro. Grunt nanosi się tamponem z waty owiniętym miękką tkaniną bawełnianą. Po zagruntowaniu, zatarciu porów proszkiem pumeksowym i oczyszczeniu powierzchni — innym tamponem nanosi się politurę o stężeniu 8...10%. Pierwszą warstwę wciera się ruchem okrężnym, drugą, po kilku godzinach, ruchem prostoliniowym. Od czasu do czasu na powierzchnię politurowaną wylewa się kroplę oleju, odpowiednio do stosowanej politury, i rozprowadza tamponem. Ostatnią czynnością jest utrwalenie połysku (jeżeli powierzchnia politurowana nie ma być matowa) przez wcieranie politury o stopniowo malejącym stężeniu od 8 do 0%.